Καλοκαιρινή ανάβαση στον Όλυμπο! Οι συνθήκες ήτανε υπέροχες και ούτε ένα μικρό συννεφάκι δεν έκρυψε τίποτα από την απαράμιλλη ομορφιά του βουνού των Θεών.
Ακολουθήσαμε μια κυκλική διαδρομή με σκοπό να περπατήσούμε σε όσα περισσότερα μονοπάτια του Ολύμπου.
Η ανάβαση ξεκίνησε Παρασκευή βράδυ απο την θέση Πριόνια προς το καταφύγιο Ζολώτα. Στο σιωπηλό μονοπάτι μοναδική συντροφιά ήτανε οι ελάχιστες πυγολαμπίδες.
Με το πρώτο φως του Σαββάτου ανεβήκαμε στο Κοφτό , με τον αγέραστο παγετώνα. Το ροβόλημα των αγριοκάτσικων ήτανε μια ευχάριστη και αναπάντεχη εικόνα.
Στο οροπέδιο των Μουσών δεσπόζει το καταφύγιο του Χρ. Κάκαλου με την εκπληκτική θέα στο Στεφάνι. Λίγο πιο πάνω βρίσκεται και το καταφύγιο του Γ. Αποστολιδη.
Ακολουθήσαμε το μονοπάτι κάτω απο το Στεφάνι, και βρεθήκαμε στο Λούκι του Μύτικα, ένα βράχινο αναρριχητικό μονοπάτι , πολύ καλα σηματοδοτημένο , το οποίο οδηγεί στο υψηλότερο σημείο της χώρας μας.
Η θέα απο τον Μύτικα είναι μοναδική προς όλες τις κατευθύνσεις. Η απαλή γαλήνη της θάλασσας έρχεται σε αντίθεση με την άγρια ομορφιά του βράχου στα Καζάνια.
Η κατάβαση έγινε απο το πέρασμα της Κακιάς Σκάλας, ένα υπέροχο βράχινο δημιουργημά της φύσης, το οποίο σε ταξιδεύει στις κορυφές μέχρι να αρχίσει η κάθοδος στα Ζωνάρια.
Η διανυκτέρευση στο Οροπέδιο των Μουσών αποτελεί μοναδική εμπειρία. Στο καταφύγιο Κάκαλος υπάρχει η δυνατότητα διανυκτέρευσης καθώς και κουζίνα η οποία λειτουργεί ολη την μέρα. Γύρω απο το καταφύγιο υπάρχει απεριόριστος χώρος για αντίσκηνα.
Το επόμενο πρωινό καθώς τα σύννεφα άρχισαν να ανεβαίνουν στο βουνό των Θεών, ξεκινήσαμε την καταβασή μας, διασχίζοντας τα Ζωνάρια. Η φτωχή, στα βράχια, βλαστηση, άρχισε να πυκνώνει καθώς πλησιαζαμε στο Καταφύγιο Ζολώτα, και τα λιβάδια με τα πολύχρωμα λουλούδια άρχισαν να καλύπτονται απο τα επιβλητικά ρόμπολα.
Μετά απο μια μικρή στάση στο καταφύγιο συνεχίσαμε την κατάβαση μέχρι τα Πριόνια.
Μέχρι την επόμενη φορά… Καλά Βουνά!
Travel the World 
